Εννοιολογικά η “ηθική” του σχεδιασμού προκύπτει από το “habitus”, δηλαδή τις “συνήθειες”. Σχετίζεται με τον τρόπο ζωής, με την ατμόσφαιρα της διαβίωσης, δεν απευθύνεται άμεσα στο κτήριο/κατασκευή, αλλά κυρίως στο βίωμα που αυτό προκαλεί. Η “αφήγηση” που επινοήθηκε δεν είναι απλά μια “ειδυλλιακή, εικονογραφική μεταφορά”, αλλά μια διαρκής εντατική διάδραση που προτρέπει τον χρήστη να αφουγκραστεί τη συνομιλία του Τόπου –την πανταχού παρούσα θάλασσα της Μεσσηνίας στη συγκεκριμένη περίπτωση– με τον σύγχρονο τρόπο κατοίκησης.

Δείτε ολόκληρη την παρουσίαση στην ενότητα "Αρχιτεκτονική" ΕΔΩ

Αρχιτεκτονική Μελέτη: POTIROPOULOS+PARTNERS (Δημήτρης Ποτηρόπουλος, Λιάνα Νέλλα-Ποτηροπούλου)