Ένας χώρος έως τώρα κενός περιεχομένου, καλείται να γίνει τόπος οικειότητας για το χθες, το τώρα και το αύριο των κατοίκων της πόλης των Χανίων. Εκεί όπου επικρατεί η σιωπή, επιζητείται να ριζώσουν οι ήχοι του θροΐσματος των φύλλων, το κελάηδισμα των πουλιών, τα παιδικά γέλια, οι φωνές και οι ψίθυροι, οι καθημερινές βόλτες, το παιχνίδι και οι αναμνήσεις. Ένα πάρκο γειτονιάς, το οποίο εγκολπώνει εντός του έναν βρεφονηπιακό σταθμό και ένα κέντρο ημερήσιας φροντίδας ηλικιωμένων, χρήσεις οι οποίες προσπαθούν να πλέξουν ελεύθερα το δικό τους ατομικό και συλλογικό “αρχιτεκτονικό παραμύθι”, ενεργοποιώντας όλα αυτά που σήμερα βρίσκονται σε έλλειψη, χαράζοντας με αυτό τον τρόπο τις ζωές των κατοίκων που θα επωφεληθούν από τις λειτουργίες που καλούνται τα παραπάνω να εξυπηρετήσουν. 

Η κατανομή των διαφόρων χωρικών ενοτήτων -βάση των ζητουμένων του διαγωνισμού- στην καλύτερη δυνατή θέση, ο συγκερασμός των διαφορετικών κλιμάκων που απαιτείται από κάθε λειτουργία ώστε να παραχθεί ένα ομοιογενές σύνολο, η δημιουργία μιας ογκοπλασίας αρχετυπικής και λειτουργικής, αλλά ταυτοχρόνως πλαστικής και εύληπτης, και τέλος, η ένταξη του συνόλου της σύνθεσης εντός της περιοχής της παρέμβασης, αποτέλεσαν τους βασικούς άξονες που έδωσαν κατεύθυνση στον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό. Ένας σχεδιασμός που έχει ως στόχο την εμφάνιση ενός νέου κόσμου εντός του ήδη υπάρχοντος, ανοικτού ως προς την ερμηνευτική του απόδοση, όπου το κάθε του μέλος είναι υπαινικτικό σχετικά με τη λειτουργία που εκπληρώνει, και από κοινού, όλα μαζί, συνθέτουν ένα αρμονικό όλον.

Δείτε ολόκληρη την παρουσίαση στην ενότητα "Αρχιτεκτονική" ΕΔΩ.

Αρχιτέκτονες: Ιέρωνος17_Αρχιτεκτονικό Εργαστήριο
Ομάδα: Σπύρος Γιωτάκης, Κίμων Κωνσταντάρας, Μαγδαληνή Πετρολέκα
Στατική μελέτη: Παύλος Μαλανδράκης
Ηλεκτρομηχανολογική μελέτη: Βαγγέλης Θεοδοσάτος