Τα πολεοδομικά χαρακτηριστικά του ακινήτου δημιούργησαν σχεδιαστικές προκλήσεις, καθώς το τριγωνικό σχήμα του χωραφιού, η στενότητά του, η ανάγκη του ιδιοκτήτη για δύο κατοικίες αλλά και η απαιτούμενη απόσταση των 12 μέτρων από τον δρόμο, έδωσαν το τελικό αποτέλεσμα.
Οι δυο κατοικίες συνορεύουν μεταξύ τους μέσω ενός πέτρινου τοίχου. Η μεγάλη κατοικία αποτελείται από τρία υπνοδωμάτια, ένα στο ισόγειο και δύο στον όροφο. Οι χώροι διημέρευσης στο ισόγειο ενοποιούνται με τον εξωτερικό χώρο και την οπτική προς τα ελιόδεντρα μέσω των μεγάλων ανοιγμάτων, αλλά και των υλικών τόσο εσωτερικά όσο και εξωτερικά.
Τα υλικά τραχιά, φυσικά, σε τόνους και αποχρώσεις παρμένες από το γύρω περιβάλλον, είναι αρμονικά δεμένα μεταξύ τους και αποπνέουν μια φυσικότητα στην αφή.
Οι γεωμετρίες είναι διακριτές, ενώ οι περιστερώνες στην ανατολική πλευρά των κτιρίων φιλοξενούν πουλιά του τόπου.
Οι τζαμαρίες στις ντουζιέρες δίνουν τη δυνατότητα στον χρήστη να νιώσει το φυσικό περιβάλλον στο εσωτερικό του κτιρίου, κατά τη διάρκεια του μπάνιου.
Στο ισόγειο της μικρότερης κατοικίας βρίσκεται ο ενιαίος χώρος με οπτική προς τη θάλασσα, ενώ μια συρόμενη τζαμαρία μπορεί να επεκτείνει τον χώρο αυτόν προς τη βεράντα. Τα δύο υπνοδωμάτια βρίσκονται στον κάτω όροφο.
Ανατολικά του κτιρίου τα ανοίγματα είναι πιο περιορισμένα, για οπτική προστασία από τους διερχόμενους, ενώ δυτικά, όπου βρίσκεται και η θέα της θάλασσας των Φαλασσάρνων, τα ανοίγματα είναι μεγάλα.
Κάθε κατοικία έχει την ιδιωτική της πισίνα στη βεράντα του ισογείου.